پلهای پشت سر
چقدر دوست داشتنی و در عین حال غمگین است این که وقتی بعد از سالها به حیاط خلوت خودت برمیگردی و می بینی انبوهی از خاطرات که زندگی واقعی تو هستند اینگونه منتظرت مانده اند اما افسوس که زندگی دیگر فرصت ماندن کنار آنها را به تو نمی دهد
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۹۶ ساعت 20:25 توسط سورنا جوکار
|
روزگاری در سیارهام یک گل سرخ زیبا داشتم...